Tuesday, October 03, 2006

dapat masaya na ako kahapon. pero ganun ata talaga.. a day won't pass by without you feeling sad. and angry.

i hate disapponting people. lalo na ung mga taong sobrang mahal ko at ayokong masaktan na ako ang dahilan. pero kahit anu gawin ko kahapon, hindi tlga pede e. kahit alam ko na andami ko na tinanggihan na lakad, wala pa rin ako magawa. kasi kung ako tatanungin.. gusto ko.. ikaw pa.. gustong gusto kita makasama diba? hindi lang talaga pede.. hindi na kasi katulad ng dati. sana pede pa din ung dati. pero alam ko na maiintindihan din ung sitwasyon.. mababago din.. kasi sa mga susuno na buwan.. magiging pareho na tayo..

[........]


naglakad ako kahapon ng malayo. ayus lang. syempre kinwento ko kay iman. lahat ng mali maling pangyayari kagabi at ung dahilan bakit ako naglakad. siguro walang masama sa ganun. bakit galit na galit ang tatay ko? di nia matanggap sa sarili nia na madalas minsan nagkakamali sya. pero di naman siguro kelangan ibunton saken yung pagkakamali nia. sinusubukan daw namen sya. dahil lang sa nagkukwento ako ng mga bagay bagay kay iman. andami na din nia sinabi saken na nakakagalit pero kelangang palagpasin. sabi din naman kasi ni mama, kahit ano pa ung rason ng kinakagalit ko sa kanya, hindi sapat na rason yun para di ko sya kausapin ng ilang bwan. nagtataka lang ako.. bakit hindi ako nasasaktan sa mga sinasabi nia? bakit nagagalit ako?

[........]

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home